เราเคยสงสัยว่าทำไมพี่คนขายหมูปิ้งที่ทำเอง ผลิตสิ่งที่เรารู้สึกมีคุณค่ามากจนเรารู้สึกขอบคุณที่เขาทำมาให้กิน ถึงได้เป็นคนที่ “จน” ทำไมเขาขายไม้ละ 5 บาท 10 บาท ทุกวันทั้งปี ไม่ว่าจะขายดีแค่ไหน ยังไงก็ไม่ถึงขั้นมีเงินเหมือนคนทำงานบริษัทแถวสาทร ซึ่งไม่ได้ผลิตอะไรที่เราเห็นค่าเลย มีสกิลเน้นรับใช้นายฝรั่ง… ทำไมโลกไม่ยุติธรรม พอได้มาศึกษาบิตคอยน์ถึงได้เข้าใจว่าจำนวนเงินเฟียตที่ได้จากงานไม่ได้ขึ้นกับคุณค่าของงาน แต่ขึ้นกับระยะห่างของเราจากเครื่องพิมพ์เงิน นายฝรั่งอยู่ใกล้เครื่องพิมพ์เงิน ลูกน้องของเขาจึงได้ส่วนแบ่งก่อน เงินของเขาไม่ได้ใหญ่แต่มีเยอะและผลิตเพิ่มได้โดยไม่ถูกจำกัดด้วยหลักธรรมชาติ ในขณะที่คนขายหมูปิ้งหน้าปากซอยเขาไม่ใช่แค่ห่างเครื่องพิมพ์แต่แทบไม่เกี่ยวข้องกับมันเลย เขาอยู่กับคุณค่าที่แท้จริง อยู่กับเวลาและแรงงานที่จำกัดโดยธรรมชาติ และคนในชุมชนที่ต้องการอาหาร เราไม่ได้อยากได้เงิน แต่อยากใช้ชีวิตให้มีคุณค่า และชีวิตที่แวดล้อมด้วยสิ่งที่มีคุณค่าไม่ว่าสิ่งนั้นจะคืออะไร พร้อมกันนั้นเราสะสมบิตคอยน์เพื่อปกป้องตัวเองจากระบบการเงินมาเฟียที่เฝ้าแต่จะคอยลดค่าในตัวเรา #siamstr
