สวัสดีครับ

GM ครับ..#Siamstr ปากน้ำ ฝนตกฉ่ำเลยแต่เช้า

ยอดเยี่ยมครับ

เย้

อ้าววว นึกว่าอยากฟังเฉยๆ 😅

ในวันที่ 1–2 พฤศจิกายน เพื่อนทางเหนือที่ผมรักและนับถืออย่าง “จิมมี่” และ “ฝ้าย” จาก BLC Chiang Mai จะมีส่วนร่วมในการจัดงานใหญ่ขึ้นที่เชียงใหม่ ผมไม่ได้อยากมานั่งวิเคราะห์ว่างานนี้จะได้กี่คะแนน หรือจะถูกมองว่าดีมากแค่ไหน ในฐานะเพื่อนร่วมทางไปสู่เป้าหมายเดียวกัน สิ่งที่ผมรู้สึกมีเพียงอย่างเดียวคือ.. ผมอยากจะไปอยู่ตรงนั้น อย่างน้อยก็เพื่อส่งกำลังใจ ให้เขารู้ว่าไม่ได้เดินอยู่ลำพัง ทุกครั้งที่เห็นเพื่อน ๆ ค่อย ๆ ก้าวเข้ามามีบทบาทในเส้นทางนี้ ผมรู้สึกทั้งภูมิใจและปิติ เหมือนสิ่งที่เราเคยช่วยกันปลูกเอาไว้ กำลังมีต้นใหม่งอกขึ้นมาด้วยพลังและวิถีของพวกเขาเอง และผมก็เห็นว่านี่เป็นโอกาสอันงดงาม ที่พวกเราจะได้กลับมาล้อมวงกันอีกครั้งในเชียงใหม่ ไม่ต้องมีภาระ ไม่ต้องมีวัตถุประสงค์ใหญ่โต แค่ได้ไปเจอกัน หัวเราะ กอดคอ เหมือนที่เคยทำ…มันก็มากพอแล้ว ผมไม่อยากเรียกสิ่งนี้ว่ามีตอัพ หรือการรวมพล เพราะมันไม่ใช่การจุดพลุเรียกพรรคพวก และไม่ใช่การบังคับว่าใครต้องมา คนที่อาจไม่ได้มาก็ไม่ได้ขาดอะไรไป ผมแค่คิดถึงทุกคนมากจริง ๆ เท่านั้นเองครับ ท้ายที่สุด… ผมเชื่อว่าพลังที่แท้จริงไม่ได้มาจากเวทีหรือตัวงาน แต่มาจากการที่พวกเราจะไปอยู่ตรงนั้นด้วยกัน โดยไม่มีใครต้องสั่ง ไม่ต้องบังคับ แต่ละคนก็จะเอาความสามารถและหัวใจในแบบของตัวเองเข้ามาเติมเต็ม และแค่นั้น…มันก็ทรงพลังมากพอแล้ว #Siamstr

ใช่แล้ว เหมือนแกจะเข้าใจพอสมควรแล้วนะ

ฝนไม่ตกอ่อ

พุ่มสุดสวย ผมนึกถึง Aquascaping Dutch's style

เมื่อได้ลองนั่งลงในเซสชั่น Wheel of Life ที่น้องอ้อมพามาเดิน ผมก็ได้เจอกระจกบานใหม่ที่สะท้อนชีวิตตัวเองออกมาในแบบที่ไม่เคยมองมาก่อน ปกติเราก็ประเมินความพอใจของตัวเองอยู่ตลอดเวลา แต่ก็มักจะดูทีละเรื่อง งานบ้าง เงินบ้าง สุขภาพบ้าง ทว่าเราไม่เคยเห็นมันในภาพรวมแบบวงล้อ พอเห็นออกมาเป็นแผนภาพเดียว มันชัดขึ้นทันทีว่าบางด้านเราเผลอมองข้ามไป บางด้านเราโฟกัสมากเกินไปจนอีกด้านเหี่ยวเฉาไปโดยไม่รู้ตัว สิ่งหนึ่งที่ Wheel บอกผมคือ แหล่งพลังบวกที่แท้จริงของเรามันมาจากตรงไหน เมื่อเห็นชัดแล้ว เราก็รู้ว่าพลังจากตรงนี้เองที่ช่วยดันให้ส่วนอื่น ๆ ค่อย ๆ กระดิกตามขึ้นมา เหมือนล้อที่อาจไม่สมบูรณ์แบบ แต่ยังหมุนไปข้างหน้าได้ เพราะมีซี่หลักคอยพยุงอยู่ อีกอย่างคือมันทำให้เห็นการ trade-off ที่เราทำโดยไม่รู้ตัว เพื่อได้มาซึ่งความพอใจในบางเรื่อง เราก็อาจเผลอปล่อยอีกเรื่องให้ตกหล่นไป เช่นโฟกัสงานจนสุขภาพร่วง หรือบางคนอาจเลือกอยู่กับครอบครัวจนเพื่อนไม่ค่อยได้เจอ พอเห็นแบบนี้มันทำให้ใจเราซื่อสัตย์ขึ้น ว่าเราให้ค่ากับอะไร และกำลังละเลยอะไรอยู่ ที่น่าสนใจคือ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะให้คะแนนเต็มสิบกับสักด้านหนึ่ง เพราะธรรมชาติของมนุษย์ก็มักมีแรงผลักดันให้ไขว่คว้าสิ่งที่ดีกว่าอยู่เสมอ ความไม่พอใจเล็ก ๆ นี่เองที่ทำให้เรายังอยากเดินต่อ แต่ผมก็เชื่อว่าความรู้สึกอยากได้มากกว่านี้จะค่อย ๆ เบาบางลงเมื่อเราโตขึ้น ผ่านประสบการณ์มากขึ้น เราจะเริ่มเห็นว่าความพอดีอาจมีค่ามากกว่าความสมบูรณ์แบบ สิ่งสำคัญอีกข้อคือ ผลการประเมินนี้มันไม่ใช่ข้อสอบ ไม่มีผิดถูก ไม่มีใครควรเอามาเทียบกัน วงล้อของแต่ละคนก็เป็นแค่ไม้บรรทัดที่เราวัดความพอใจของตัวเอง ไม่ได้เอาไว้ชี้ว่าของใครดีกว่าใคร สำหรับผม มันเป็นเหมือนเข็มทิศที่คอยปลุกสติ ว่าตอนนี้เรากำลังทุ่มความสุขไว้กับด้านใดด้านหนึ่งมากเกินไปหรือเปล่า และในที่สุดแล้ว เราอาจกลับมาต้องการสิ่งที่เคยละเลยอยู่นั่นเอง หรือแม้แต่สิ่งที่ผมได้บอกน้องอิสร คนโสดก็ไม่จำเป็นต้องให้คะแนน Partner & Love ต่ำ เพราะบางทีการอยู่ลำพังก็เป็นความสุขในรูปแบบของเขาแล้ว ผมยังเห็นด้วยว่า ความสุขแต่ละด้านมันโยงใยกัน ยากที่จะยกระดับด้านใดด้านหนึ่งแล้วหวังว่าภาพรวมทั้งชีวิตจะดีขึ้นทั้งหมด เช่น ถ้าสุขภาพไม่ดี ความสัมพันธ์ก็มักสั่นคลอน ถ้าการเงินแย่ ความมั่นใจหรือแพสชั่นก็สั่นตาม การจะปรับวงล้อให้สมดุลจึงไม่ใช่แค่เลือกหมุนซี่ใดซี่หนึ่ง แต่ต้องมองมันทั้งวง แม้น้อง ๆ ในทีมเราจะโตแล้ว ผ่านงาน ผ่านชีวิตมาพอสมควร แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าการมีน้องอ้อมคอยชวนใช้เครื่องมือนี้ มันเติมเต็มมุมมองที่หายไปได้จริง ๆ ทำให้เราได้มองชีวิตจากมุมที่ไม่เคยสังเกต แล้วคำถามสุดท้ายก็คือ.. เราควรหรือไม่ควรสนใจลองทำ Wheel of Life? ส่วนตัวผมคิดว่า…มันไม่ได้เป็นเรื่องของควรหรือไม่ควร แต่ขึ้นอยู่กับว่าเรากำลังหาคำตอบอะไรในชีวิต ถ้าอยากหาความสมบูรณ์แบบ คงไม่ใช่ แต่ถ้าอยากเห็นภาพรวมชัด ๆ ว่าเรากำลังเดินทางอยู่ตรงไหน กำลังพอใจกับอะไร และกำลังเผลอละเลยอะไรอยู่ ผมว่ามันเป็นเข็มทิศที่คุ้มค่าที่จะลองใช้สักครั้ง วงล้อฯ ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายหรอกครับ.. มันคือบทสนทนาที่ดีระหว่างเรากับตัวเอง และนั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เราเดินไปอย่างมีสติขึ้น #Siamstr #LGM

ทุกคนก็จะได้ค่อยๆ เรียนรู้จากสิ่งที่ตนเลือก

เช่นนั้นเลย

เด่วจัดให้แบบรัวๆ

ขอบคุณที่อุตส่าห์ไปค้นจนเจอครับ 😅

#การสื่อสารที่เชื่อมใจ (7) คำพูดที่ซ่อนอยู่หลังคำว่า “หยอก” ในวงสนทนา เรามักเจอคำว่า “หยอก ๆ นะ” หรือ “แค่ล้อเล่น ๆ เองนะ” มันฟังดูเบา เหมือนแค่เอาไว้คลายบรรยากาศ แต่จริง ๆ แล้วหลายครั้ง มันก็เป็นเพียงเกราะกำบังให้กับคำพูดที่บาดใจ เพราะต่อให้พูดเล่น แต่สิ่งที่ออกไปแล้วก็คือ คำพูดจริง ๆ และคนฟังก็มักจะ รู้สึกจริง ๆ ไปแล้ว ซึ่งส่วนมากความรู้สึกนั้น… มักจะไม่เบาเหมือนที่อีกฝ่ายอ้างว่าแค่เล่นเฉย ๆ ผมเองก็เคยเป็นหนึ่งในคนนั้น เคยแหย่ใคร ๆ ด้วยน้ำเสียงติดตลก คิดว่าคงไม่เป็นไรหรอก แต่พอเห็นสายตาที่อีกฝ่ายนิ่งไปครู่หนึ่ง ผมก็รู้เลยว่า... มันไม่ได้ขำเท่าที่คิด เจตนาอาจจะไม่ได้แย่ แต่ผลกระทบมันจริงเสมอ และความจริงตรงนี้… ไม่ควรถูกปัดทิ้งด้วยคำว่า “ก็แค่หยอก” การสื่อสารที่เชื่อมใจ ไม่ได้ห้ามเราเล่น ไม่ได้ห้ามเราหยอก แต่ชวนให้เรารู้ว่า ทุกคำพูดมันมีน้ำหนัก และเราควรรับผิดชอบต่อรอยสะเทือนที่มันได้สร้างขึ้น บางทีคำพูดที่ทำให้ใครหัวเราะได้หนึ่งวินาที อาจทิ้งรอยแผลในใจให้เขาคิดหนักไปทั้งคืน สุดท้ายแล้ว… ถ้าเราอยากเล่น อยากหยอก ก็ขอให้เล่นบนพื้นที่ที่ปลอดภัยจริง ๆ พื้นที่ที่อีกฝ่ายรู้สึกได้ว่าเรายังเห็นคุณค่าของเขาอยู่ ยังให้เกียรติกันอยู่ ไม่ใช่พื้นที่ที่เขาต้องฝืนยิ้มเพื่อกลบความเจ็บ เพราะการหยอกที่แท้จริง ควรจะเป็นรอยยิ้มที่ทั้งสองฝ่ายเก็บกลับบ้านได้จริง ๆ Speak Human, Stay Kind #Siamstr

ปรบมือฮะ 🫶

มาตามนัด #Siamstr

แท็งค์นี้... มีความหลังมากมาย

สวยมาก ที่ไหนครับเนี่ย

I am the EYES

Cheer!!

แต่อากาศก็ดีนะ

จ่าฝูงยิ้มเลย..

พักผ่อนเยอะๆ นะครับ

สวัสดีครับน้ำข้าว

โหยยย ตามมาแล้วเหรอ เวลคัมๆ

อรุณสวัสดิ์ครับ

Good morning kub :)