เคยเจอมากับตัวค่ะ แต่ในภายหลังดิฉันเรียกมันว่า 'Nihilism' มีครั้งหนึ่งที่ตัวเองก็เคยดิ่งลงไปยืนตรงจุดระหว่างความเป็นและความตาย ตอนนั้นความหมายทุกอย่างในชีวิตสูญสลาย เหลือเพียงสองทางเลือก ตนเอง ณ ขณะนั้นไร้อารมณ์เจือปน โลกมันดูไร้ความหมาย ไม่เว้นแม้แต่ตัวเอง หากเลือกที่จะตาย ความกลัวอันมหาศาลจะถ่าโถมทำให้อึดอัดอกและใจ แม้ว่าการตัดสินใจเลือกก่อนหน้านั้นจะปราศจากอารมณ์แต่แรก ตัวเองเลยสรุปว่าเพราะมนุษย์เป็นแค่ 'สัตว์' ประเภทหนึ่งเท่านั้น และพอความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้น - เศษเสี้ยวความรู้สึกของความตาย ตนเองจึงได้สรุปว่า 'มนุษย์คือสัตว์ เพียงแค่มีจิตสำนึกจึงรับรู้ถึงความตาย 'ได้ทุกเวลา' ดังนั้น มนุษย์จึงต้องมีชีวิตอย่างไม่มีเงื่อนไข' ทุกความหมายจึงถูกสร้างขึ้นใหม่ ดิฉันจึงจัดระเบียบทุกสิ่งใหม่ทั้งหมด อะไรหนักไม่จำเป็น 'ตัดทิ้ง' อะไรเป็นสิ่งจำเป็น 'รักษามันไว้' ความตายจะมาหาเราตอนไหนก็ได้ ตนเองจึงพยายามทำทุกสิ่งให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตั้งใจใช้ชีวิตให้ดีและเต็มที่ที่สุด แล้วก็... "ชีวิตเบาหวิวขึ้นเยอะเลยล่ะค่ะ" #MK100100 's literature on #siamstr